Ekonomik yasaların ''bilgi üretmek üzere'' kurgulandığını anlıyoruz.
Tarım üretim aşamasında, toprağın nasıl ve ne zaman ekileceğini bilmeden olmaz. Antik Mısır'da, Rahiplerin en önemli görevi, Nil Nehrinn ne zaman taşacağını önceden haber vermek idi. Bu sayede, Antik Mısır ülkesinde takvim icat edildi.
Sanayi toplumunda, bilgi olmadan üretim yapılamıyordu. İki yol vardı. Birincisi, deneme-yanılma, ikincisi üretim bilgisini satın almaydı. Akıllı sanayiciler ikinciyi tercih ettiler. Satılan bilgiler yüzeysel kalıyordu. Uzun dönemde araştırma-geliştirmeye önem verenler ilerledi.
Sanayi toplumunda, önlenemez bir anomali ortaya çıktı. Sermaye artıyor, karlar azalıyordu. Karlı olmanın yolu, yeni bir teknolojinin üretime uyarlanmasından geçiyordu. Bazı durumlarda, teknoloji ürünün yerini dahi alıyordu. Tipik örneği fotoğrafçılıkta yaşandı.
Üretim bilgisinin hızla yayılması, bulunan her yeni bilginin kısa sürede eskimesine ve işe yaramaz hale gelmesine neden oluyor. Bilgiye dayanan karlılık dahi yok oluyor. Sektörler arasındaki en büyük karlılık, sağlık sektöründe kalıyor.
En pahalı işin ''sağlıklı yaşam'' olduğu anlaşıldı. Sağlık konusunda iş yapan şirketler karlılıklarını sürdürüyor. Fakat, genetik mühendisliği kadar bilgiye bağlı hiç bir konu yok. Sanki kurucu güç, genetik kirliliği bilinçli yaratmış.
Prof Dr. Ali Demirsoy ''Genlerde mevcut hastalıklar temizlendiği taktirde, insanların 150-170 yıl ortalama yaşama ulaşacağını'' söylüyor.
Gen temizliği nasıl yapılacak sorunu ise bilgiye bağımlı. Yeni bilgileri öğrenmenin yolu ise eğitimden geçiyor. Mesele dönüp, dolaşıyor eğitime geliyor.
Yakın geleceğin siyasal toplumları, bilgi ve eğitim sayesinde ekonomik egemenlik kazanacaklar. Şimdiden hazırlıklı olmamız gerekiyor.
