Gerçek şu ki, ailelerimizi seçemeyiz ama arkadaşlarımızı seçebiliriz. Bazı arkadaşlarımız bizim ikinci ailemiz haline gelirler. Böyle arkadaşlıklar kurmak için arkadaşlarımızla zaman geçirmek yetmez; zor zamanlarda onların yanında olmamız, bazen hiçbir şey demeden sessizce onlara destek olmamız, yalnız olmadıklarını hissettirmemiz, başarılarını kutlayıp mutluluklarını paylaşmamız gerekir. İnsanlarla ve arkadaşlarımızla iletişim kurmakta zorlanıyorsak ilişkilerimizin yapısı üstüne düşünmemizin vakti gelmiş demektir. Bir anlığına otur ve arkadaşlıklarını düşünerek bir meditasyon yap. Ne kadar dengeli arkadaşlıkların var? Bir arkadaşına en son ne zaman gerçekten destek oldun ya bir arkadaşın sana en son ne zaman destek oldu? Arkadaşının kıymetini bilmediğin oldu mu? Bunu çözmek istiyorsan şükran meditasyonları tam aradığın şey olabilir. Bir arkadaşın olduğu için en son ne zaman şükrettin ya da teşekkür ettin? En son ne zaman arkadaşınla neler hissettiğini paylaştın?

Arkadaşlarımızla ilişkilerimizi çözümlememize şefkat meditasyonları da yardımcı olabilir. Başka insanlara şefkatle yaklaşabiliyor musun? Bir arkadaşın sana dert yandığında ne yapıyorsun? Anlattıklarını halının altına süpürüp görmezden gelmesini mi sağlamaya çalışıyorsun? Yoksa arkadaşınla uzun uzadıya konuşup sorunun köküne mi inmeye çalışıyorsun? Arkadaşını gerçekten dinleyip ona destek oluyor musun? Onun neye ihtiyacı olduğunu anlayıp ona göre tepki verebiliyor musun? Eğer bunlarda zorlanıyorsan nasıl daha şefkatli olabileceğin üstüne meditasyon yapıp başkalarını nasıl daha iyi anlayabileceğin hakkında düşünmek sana iyi gelebilir.

Arkadaşlarımızla ne gibi problemler yaşarsak yaşayalım hep daha iyisini yapabiliriz. Tek yapmamız gereken daha açık olup daha iyisini yapmaya çalışmak. Kendi ilişkilerimizde nasıl olduğumuzu, kendimizi de arkadaşlarımızı da yargılamadan görmemiz gerekir. Daha da önemlisi, arkadaşlarımızla açık olup hislerimizi olduğu gibi anlatabilmek; çünkü dostluklarımızı ancak bu şekilde ileriye taşıyabiliriz.