Çöp toplamak, sokakları temizlemek, su ve kanalizasyon işlerini görmek amacıyla yerel yönetimier kurulmuştur.
1986 yılında yayınladığım Devlet ve Politika isimli kitabımda ''Yerel yönetimlerin yetkilerini artırmak suretiyle Üniter Devlet yaşatılabilir'' savını ileri sürdüm. İleri sürdüğüm iddianın amacı, ayak seleri duyulan siyasi olayların önlenmesine yönelikti. Yerel yönetimlerin klasik işlevi genişletilerek uygulanmaya konuldu.
Verilen her yetki, kötüye kullanıldı. Bunların başında emlak vergileri geliyor. Emlak vergi gelirleri Belediyelere bırakıldı. Vergi matrahını tespit etme yetkisi de Belediyelere bırakıldı. Emlak vergilerinde Meclis İradesinde olması gereken yetki, matrah artırmak suretiyle belediyelere geçti.
Belediyeler, vergi matrahı artırıyor. Halkı vergiliyor. Topladıkları paralar denetimsiz kalıyor.
İkinci büyük hata, inşaat ruhsatlarının Belediyelere bırakılması ile yapıldı. Kötüye kullanma o hale geldi ki, inşaat maliyetinin en önemli kalemini Belediye harçları oluşturdu. Belediyecilik RANT kavgasına dönüştü.
Paranın girdiği yerde, ticaret başlıyor. Kamu hizmeti verilmiyor. Belediyeye işi düşen herkes, harç adı altında önce kasaya birşeyler yatırması gerekiyor. Paranın tadını alan Belediyeler, nerede para var oraya koşuyor.
Türk Milleti yardımseverdir. Olağan üstü hallerde dayanışma içerisinde olur. Bu görevi Kızılay yerine getiriyordu. Ne olduysa, vatandaş Kızılaya para yatırmıyor. Ortaya çıkan boşluğu Belediyeler doldurmaya kalkınca, olanlar oldu. Hükümet ''Dur bakalım, bu senin görevin değil'' diyor. Paranın tadını alan Belediyeler, işi siyasete döküyor.
Belediyelerin gerçek işlevine geri dönmesi gerekiyor. Öncelikle, emlak vergi matrahını artırma yetkisine son verilmelidir. Zira, milli iradeyi kullanma yetkisi TBMM ye aittir. İkinci olarak, inşaat ruhsat işlerinin Belediyelerden alınması gerekiyor.
Belediyeler gerçek işlevleri olan su, kanalizasyon, çöp toplama ve temizlik işleri dışında hiç bir görev verilmemelidir. Siyasi tartışmaların temelinde, Belediyelere tanınan parasal yetkiler yatıyor.
