Sevgi dolu bakışları ve gülen gözleri ile ışık saçardı etrafa… Çok duygulandım videosunu izlerken… Orta Camii’de kılınan ortak tanıdığımız birinin cenaze töreninde sohbet etmiştim ayaküstü son olarak.. “Kızım, seni iyi tanıyorum, yoksul öğrencilere burs ayarlıyorum.. bana yardımcı olur musun “ demişti.. İsim vermek istemiyorum, ama maddi durumu çok çok iyi Ordulu iş adamlarına gittim, öyle cevaplar verdiler ki, çok şaşırdım, inanamadım söylediklerine ve hiç ilgilenmediler demişti… Telefon numarasını ve evinin adresini verdi. Davet etti o sade , mütevazi yuvasına… Tasbaşı’nın manzaralı, eski yapılı ahşap binalarının çok olduğu , taşlı, dik, tarih kokan yokuşlu yollarından tırmanarak evi buldum ama onu evde bulamadım, sürpriz olsun diye aramadan gitmiştim… Öylece kaldı..

İhmalkarlıktan ve gereksiz dünya işlerinin yoğunluğundan unutulamayacak, hatırası bol sohbeti kaçırmış olmaktan üzüntü duydum ve kızdım kendime şu an…

Ablası diye biliyorum.. Daha önce bu konuyu konuşmuştum onunla… Vartanoş’tu adı.

Çambaşı Yaylası’ında merkezi yerde, Balık çiftliğine gide yolun sol alt köşesinde, iki odalı , üstü hartama kaplı , taştan yapılmış tam yayla evi denilecek tarzda küçük bir evi vardı , dedemin evinin karşısında. Ben de 10-12 yaşlarındaydım o yıllar, arada yanına giderdim.. Gök mavisi gözleri , huzur veren yüz ifadesi ve sevecen yüreğiyle güven verirdi mahallenin çocuklarına ve bana..

İsmi farklı geliyordu, çocuktum, ne değişik demiştim kendi kendime.. VARTANOŞ..

Birgün bize gelmişti Vartanoş abla, pencerenin önünde oturmuş, bende onunla etrafı izlerken , üstü tıka basa ot yüklü, bir o yana bir bu yana sallanarak giden kamyonun geçtiğini farkettik.( yaylalarda otlar kurutulur, balya yapılır, sonra kışın hayvanlara hazır yıyecek olsun dıye, şehre götürülürdü, o yıllarda da .)O’nun, “Allahım, bu aracı gitmesi gereken yere hayırlısıyla ulaştır.”dediğini duyduğumda şaşkın şaşkın yüzüne bakmıştım,böyle güzel temennide bulunması beni etkilemişti.12 yaşlarında , öğrenmiş olduğum bu örnek davranışı her daim hayatıma geçirdim ve nerde bir yolcu otobüsü görsem yada başka araç hep bu sözleri söyler, Vartanoş’u hatırlarım.

Bugün ANJEL’in vefatını öğrendim, cenazesinde bulunamadım, çok isterdim son yolculuğunda yanında olayım… RUHU ŞAD , TOPRAĞI BOL OLSUN!

Ayrıca, davranışlarıyla, tavırlarıyla , duruşuyla bana örnek olan ablası VARTANOŞ’a da Rahmet diliyorum…