Sezon başında takımdan ayrılmak isteyen çoğu futbolcuyu ikna ederek takımda tutan, bütün takıma baba şefkatiyle yaklaşıp onların kapasitelerini artıran Metin Altınay’ın ayrılış hiç hoş olmadı. Bunların oyun olduğunu ve insanların karakterleri ile akıllarda olumlu izler bırakacağının hepimiz farkındayız. Zaten Altınay’a en güzel cevabı da özellikle Diyarbekirspor maçlarında Orduspor’un öz evlatları vereceğinden eminiz.
Orduspor, Ankara Adliyespor karşısında sezonun mental açıdan en zor maçını oynadı. Hafta içi yaşananlar, kim ne derse desin tüm oyuncularda bir gerileme dönemi yaşatacaktı. Orduspor 1-0 geriye düştüğü maçta iyi bir geri dönüşle öne geçti. Sonra yine golü yiyerek berabere kaldı ancak geride kalan 5 haftada yenilmemek ve puanı 0’a getirmek başarıdır !
Orduspor, 20,8 yaş ortalaması ile ligin en geç takımı ama futbolcular artık belli olgunluğa ulaştılar. Bu olgunluk takım olma olgusunu yarattı. A.Adliyespor beraberliği Orduspor’un takım olduğunu net bir şekilde gösterdi. Belki 2 puan kaybedildi ancak Orduspor artık kaos ortamında bile kaybetmemeyi öğrendi.
Dipnot: Orduspor, kaleci Kaan Kars’tan ileri uçtaki Emre Gemici’ye, yedek kulübesinden tribündeki futbolcusuna kadar tam bir takım. Maç öncesinde, atılan ve yenilen gollerde görülüyor ki herkes birlikte sevinip, birlikte üzülüyor. Kimse bireysel oynamıyor. Herkes takım için elinden gelenin fazlasını yapıyor. Taraftarların gereksiz ve kişisel tepkileri yerine, onlara daha çok destek olmaları takımın yararına olacaktır.
