1976-77 yılında mezun olduğum Ordu Lisesi’ndeydim bugün.

Tüm Ordu Lisesi mezunlarını birleştirme düşüncesiyle bugün ilk adımın atılmasına vesile olan Hülya hanımı kutluyorum.

Ani gelişen bir durum olduğundan katılım azdı, daha çok 65-75 arası mezunlar gelmişti. Bu arada Fizik öğretmenim Cemal Özdemir’i gördüm yıllar sonra , çok mutlu oldum. Bir de genç bir bayan, ara ara bana bakıyor, nasıl heyecanlı, gözlerine baktım, hatırlıyorum bir yerden “öğrencim misin yoksa “dedim. Bana baktı, adımı sordu, Yıldız deyince, evet dedi ürkek ses tonuyla.. O da benim gibi mezun olduğu okula öğretmen olarak dönmüş . İki güzel duyguyu bir arada yaşadım bugün.

Ordu Lisesi’nde öğrenci olmak bir ayrıcalıktır, hele mezun olduğun okula öğretmen olarak dönüp gelmek daha da başka bir ayrıcalıktır. Düşünebiliyor musunuz? Daha dün, derslerime giren, korktuğum demeyeyim de, çekindiğim öğretmenlerimle, öğretmenler odasında yan yana çay içiyor, sohbet ediyordum, ama her odaya giriş çıkışta ayağa kalkıyor, oturmama kalkmama çok dikkat ediyordum, daha sonra da alıştım, abla, kardeş olduk. Yine de saygımda kusur etmedim hiç birine.

Lise 1’de Sınıfım 4-K idi .. Üst katta buldum ve sınıfa girdim , oturduğum ahşap sıralar değişmiş yeni model sıralar konulmuş, sınıf tahtası, yer döşemesi de değişmiş ama pencereler, kapı, duvar , radyatörler benim zamanımdan kalma.. Bir hesapladım 48 sene.. dile kolay.. Sabah akşam girip çıktığım o kapı, hala ayakta.. Koridorlarda görüntülendi tüm geçmişim …Ufak tefek değişiklikler olsa bile, bina aynı, ne günlerdi be! diyerek anılar canlandı gözümde bir bir…Sınav günleri yaşadığım heyecan, aniden yapılan sözlü günleri, kopya çekmeler, öğretmenlerden not isteme , tam sözlüye kalkacakken aniden zilin çalması, notlar okunurken ki heyecan, vs. merdivenlerden inerken öğrencilik ve öğretmenlik anılarım karıştı birbirine.

Bir yerde okumuştum; “unutmak yıllar alır, hatırlamak bir an…” işte o bir “an “da her şeyi yeniden hatırlayıp yaşadım..

Aramızdan ayrılan öğretmenlerime ve öğretmen arkadaslarıma Rahmet, sağ olanlara da sağlıklı günler diliyorum. Daha güzel günlerde buluşmak dileğiyle..

Önemli olan hayatımızdaki yıllar değil, yıllarımızdaki hayattır.

Birgün geriye dönüp baktığınızda, mücadelelerle geçen yıllar en güzel anılarınız olduğunu göreceksiniz.(Alıntı..)