Eskiden sakat ya da özürlü gibi küçültücü sıfatlarla andığımız engellilere verdiğimiz desteği artırabilsek, onlara toplumsal yaşamın etkin bir parçası haline getirebilmek amacıyla her yıl 10-16 Mayıs tarihleri arasında ENGELLİLER HAFTASI’ nı kutluyoruz. Engellilerin toplumsal yaşama katılmasının hukuksal zorlamalar ya da maddi teşvikler yoluyla başarılamayacağını şahsim olarak göz önüne almalıyız derim. Bu bir bilinçlenme sorunudur. Bu nedenle biz engellilere değişik bir gözle bakmayı denemelisiniz. Çünkü; ENGELLİLER, toplumun ayrılmaz bir parçasıdır. Engelli hakları ayrıcalık değil, insan hakkıdır. Hiçbir zaman “ENGELLERİ AŞMAK İÇİN ENGELLİ OLMAYA LÜZUM -YOK” Ben engelli bir birey ve yazar olarak, engellilerin , engelleri daha iyi anlayabilecekleri kanaatindeyim ama..! Bazı yazılarımda engellilerin, sorunlarından söz ederken, şahsen her hangi bir engeli olan ya da olmayan okurlarımdan telefonlar alıyorum, şahsen mutlu oluyorum. Bence; netice olarak engellileri anlamak için engelli olmaya gerek yokmuş diyorum. Yalnızca anlamak istemek yeterlidir…
Engellilerimizi hissettirmeyerek onlara engelsiz bir yaşam dilemek bence yeterlidir. Bilhassa karşıdan karşıya geçişlerde vasıta ve şoför kardeşlerimiz bizlere yardımcı olarak lütfen yol veriniz. Sigaradan dolayı 51 yaşımda felç oldum ve 35 senedir engelliler sınıfına dahilim. NETİCE OLARAK: Biz engelliler toplumdan ayrı bir kesim değil, toplum içinden gelen kişiler ve toplumun KENDİSİYİZ.
Bana bakın bugün yani 35 senedir bastonla geziyorum. O bana arkadaş ve denge sağlamama yardımcı oluyor. Tahammül edin ve sabredin her şey geçicidir bugün ki gibi sabretmek susmak her şeyi halleder, Sevgi ve Saygılarımla.
