Her zaman bizlerde Avrupalıların gözünde metiyeli sözlerle anlatılırız. Meşhur İtalyan yazar EDMONDO de Acemisi in İstanbul sokaklarında karşılaştığı bir manzarayı şöyle naklediyor: 

‘’ Şurası bir gerçektir İstanbul’un Türk halkı Avrupa’nın en nazik ve en kibar bir topluluğudur.

İstanbul ‘un en ıssız sokaklarında bile bir yabancı için hiçbir hakarete uğrama tehlikesi yoktur.

Hatta namaz vakitlerinde bile camileri gezmek mümkündür.  O vaziyette bir ecnebi , bizim kiliseleri ziyaret eder. Bir Türk ‘den daha çok  hürmet ve riayet  göreceğinden emin olabilir. Halk arasında küstahça bir bakış şöyle dursun ; fazla ücretsiz’’  meraklı ‘’ bir manzara bile tesadüf edilemez bir nokta kahkaha sesleri gayet nadiridir. Sokakta kavga eden ayak takımı da enderdir. Kapılardan  ,pencerelerden , dükkanlardan hiçbir kadın sesi aksetmez. Hiçbir fuhuş tezahüründen hiçbir münasebetsiz hareketten  eser görülebilir bir yabancı için hakarete uğrama tehlikesi yoktur. Çarşının üslüyetide camiden aşağı değildir. El ve kol hareketleri ile karşılaşmadığınız gibi lüzumsuz laflarla  kulaklarınız da rahatsız edilmez. Halk arasında şarkıdan , kahkahalardan bağırıp çağırmadan eser yoktur. Kulakları tıkayarak rahatsız eden toplanmalar görünmez .  ‘’