Türkiyenin kurtuluşu için bazı şartlar var. Bunları başaramaz ise, ülke geri kalmış ülkeler listesinden kendini kurtaramayacaktır. Bunları sıralıyorum.

1. Ülke insanı torpil meselesini çözmelidir. İnsanımız, her işte torpil arıyor. Bu amaçla, tarikata giriyor, mason locasına giriyor, siyasi partilere giriyor. Başkasının hakkını, torpil yoluyla kendine ve yakınlarına aktarıyor. Torpilde en çok, nepotizm denilen akraba kayırmacılığı kullanılıyor. Nepotizm, üniversitelerde egemen. Sonlanması için, reform gerekiyor.

2. Liyakat ve kariyer düzeni kurmamız şart. KARİYERDE, mesleki eğitim önde olmalı. liyakatte, ahlak ve sosyal değerlere saygı şartı aranmalı. Atatürk ilke ve inkilaplarına saygısı olmayanın, liyakatı yok sayılmalı.

3. Eğitim yeniden ele alınmalı. Milli Eğitim Komisyonundaki Amerikan egemenliğine son verilmelidir. Eğitimin insana yatırım olduğunu kabul etmeliyiz. Ekonomide karşılığı olmayan eğitim, boşa yapılan yatırım gibidir. Bireyin hem zamanını hem de parasının zayi olması ile sonuçlanıyor. Örnek, İmam Hatip Liselerinde görülüyor. İmam Hatipler, mesleksiz insan yetiştiriyor. Eğitimde, teknik liseler öne geçirilmeli. Almanyayı, Almanya yapanın Teknik Liseler olduğu biliniyor.

4.Devletin ekonomiden aldığı payı en düşük seviyeye indirmemiz gerekiyor. Bunun için, ilk önce SGK giderlerini bütçenin yüzde onu ile sınırlandırmalıyız. İşe yaramaz memur sayısını hızla azaltmalıyız. Bunların başında paralı imamlık geliyor. Kurana göre para ile namaz kıldırılması yasak. Şeriat ülkesi Suudi Arabistanda dahi paralı imam yok. Devlet fakir fukaradan topladığı vergileri, haksız yere imamlara maaş olarak ödüyor. Yurt dışı arpalıklar ayrı sorun. Reform gerekiyor.

5. Katma değeri yüksek mal üretmemiz şart. Bunun için otomobil, uçak, yazılım, ilaç ve savunma sanayi desteklenmelidir. Devlet kaynakları, katma değeri düşük inşaat sektörüne aktarmaktan vaz geçmeli. Zira, inşaat sektörü, döviz yutan kara delik gibi. İnşaat sektörüne dur demeden, cari açığın kapanması mümkün görülmüyor.

6.Türkiye, daha çok tasarruf etmeli. Bunun için, israfın önlenmesi gerekiyor. En büyük israf, devlette yapılıyor. İsrafı önlemeden, denk bütçe kurulamaz. Açık bütçe,devletin sermaye piyasasına talep olarak girmesine neden olur. Faizler yükselir ve özel kesime daha az pay kalıyor. Yatırımlar azalıyor.

7. Sermaye ve para piyasalarındaki, dışarıya doğru süregelen akıntıya son vermemiz şart. Emperyalizm bu kanaldan, ülke kaynaklarını sömürüyor. Bunun için yapılacak politikalar bellidir. Rezervleri azaltmak ve para ikamesini sonlandırmak gerekiyor.

8. Hukuk reformu gerekiyor. Adaletin bağımsız ve tarafsızlığını işler kılmalıyız. 1700 lerde sıradan Alman, Kralına Berlinde hakimler var diyebiliyordu. Biz halen Ankarada hakimler var diyemiyoruz.

9. Sermaye güvenlik bölgesi kurmalıyız. Bunun için hukuk devleti ilkelerini tam uygulamak gerekiyor. İnsan haklarına saygılı devlet düzeni inşaa edilmeden, hukuk devleti kurulamıyor. Hukuk devleti olmayınca sermaye kendini güvende hissetmiyor. Sermaye kuşa benzer. Kaçıyor. Sermaye dar boğazı yüzünden yatırımlar aksıyor.

Türkiye köklü bir reform bekliyor.