Parlamenter sistem Krala meşruiyet kazandırmak için Avrupa'da ortaya çıkmıştır. Üç büyük zaafı vardır;
1. Parlamenter Sistem kolayca diktatörlüğe dönüşebilir. Hitler Parlamenter Sistemin ürünüdür.
Tek Parti iktidarında, parti başkanının iradesi yasalara kaynaklık edebilir. Parlamento'da iktidar partisi vekilleri başkanın emir kuluna dönüşür. Hükümetin yasa tasarıları otomatiğe bağlanır. Hükümet ne isterse Parlamentodan o karar çıkar. Kuvvetler arası denge yürütme lehine bozulur.
2. Parlamenter Sistem anarşiye kolay meyleder. Tek Parti iktidar olmadığı zaman Koalisyon Hükümetleri ortaya çıkar. Koalisyonlar kırılgan yapı taşır. Kolay bozulur. Siyasal kuvvetler Yasama lehine işlerlik kazanır. Hükümet kurulamadığı zaman iktidar boşluğu meydana gelir. İktidar boşluğunu anarşi doldurur.
3. Parlamenter Sistem'de siyasal toplum birbirine düşman kamplara kolay bölünür. Nedeni siyasi partilerdir. İktidar olmak isteyen siyasi parti toplumda mevcut ayrılıkları en ince noktasına kadar tahrik eder.
Toplumsal ayrışma gelişme aşamasının fonksiyonudur.
Tarım toplumu aşamasında siyasi partiler dine bağlı mezhep ve ırk ayrıcalıklarını kullanır. Mezhep ayırımı toplumun mezheplere göre ayrışmasına neden olur. Irk ayırımı da benzer sonuç yaratır. Toplum düşman kutuplara dönüşür.
Bu nedenle tarım üretim aşamasında Parlamenter Sistem yürümez. Sistemin yürümesi hükümetin yasamaya üstünlük sağlamasına bağlıdır. Aksi taktirde mezhep ve ırk ayırımının yarattığı anarşi önlenemez.
Sanayi üretim aşamasındaki toplumlarda ayrışma ekonomik tabanlıdır. İşçi ve sermaye sınıflarını temsil eden siyasi partiler siyaset sahnesine girer. Bu aşamada ayırımcılık "bölüşümü" esas alıyor. Emek ve kapitalist zıtlaşması siyaset sahnesine yansıyor.
Bizim gibi sanayiye geçiş aşamasındaki toplumlarda Parlamenter Sistem işlemiyor. Mezhep, ırk ve ekonomik sınıf ayrıcalıklarını tahrik eden siyasi partiler toplumu düşman kamplara ayrıştırıyor.
