Almanya’da yaşayan zor şartlar altında okuyup Sosyolog olan , sayısızca kitaplar yazan Besni Lisesi’nden öğrencim Hasan Hüseyin’in Arslan’ın genç yaşında kaybettiği eşi için yazdığı sayısızca yazılardan bir tanesi…Nasıl bir sevgi, aşk’sa..
SENSİZLİĞİN PSİKOLOJİK ACISI
Sensiz, kendime yetemiyorum! Bu yüzden psikolojinin ana ilkesi olan şu kurala inanarak ve güvenerek yaşamaya çalışıyorum! „Kişinin kendini gereğinden fazla çözümlemeye çalışması tehlikelidir.“ Böylece insan kendi doğal yaratılışının en can alıcı noktalarıyla içli dışlı olarak onları hem açığa çıkarmış, hem de tepkilerini mekanik bir hale getirmiş olur. Önemli olan ise, bizim insan olarak bunun tersine, uyarımlar karşısında ruhsal içgüdülerimizin kendiliğinden doğal tepki göstermesini sağlayacak bir ortam yaratma sanatıdır. Bu sanatada içgüdülerimizi geleneksel inançlardan, örflerden, adetlerden ve normlardan ayırma sanatı diyorum ben!
Acı, burada içgüdülerimize yön veren, yönlendiren, onları şekillendiren ve acının düzenine oturtan, yıkımla nasıl bir başına hesaplaşacağını sana öğreten Mecnun’un Leyla’sı gibidir. Acı, insanı kendi içgüdlerinden uzun düşüncelerin sabotajlarıyla grotesk bir formun ruha işlediği nakışlardır. Serinkanlılığı hüzüne dönüştüren, insanı içten içe kemiren ve hatta kendini en sağlıklıyım diye niteleyen, en pozitif düşünüyorum, her zaman gülümsüyorum ve hayata neşeyle bakıyorum diye övünenlerin bile aslında ruhlarının derinliklerinde ne kadar acılar gizledikleri aşikardır.
Bense kendi gerçeğimi kabullenerek sağduyuyu aşan bir yanlızlık hayatı yaşıyorum Onsuz! İnkar etmiyorum da bunu! çünkü hüzünlüyüm, üzgünüm, bitkinim! Bütün birikimlerimi acılarımla beraber yiyerek bitirdim!
Bu gün günlerden 20 Haziran 2020 bu zamana kadar kendime duyduğum güvenin aslında boş bir hayal olduğunu bir yıl öncesinden anlamama rağmen, şimdi hala aynı yerde kalmanın acısını sayıklayarak yaşıyorum! Çünkü, kişiyi fiziki olarak yok eden devri daim gerçeğiyle her zaman karşı karşıyayım, bunun acısını çekmek ise, deyim yerindeyse; şairinde söylediği gibi: „acıyı acıyla bal eylemektir“, diyerek noktalıyorum bu akşamı okkalı bir duble rakıyla!
Sevdimse seni
Ödemeliyim bedelini!
Çünkü sende buldum
Kaybettiğim kendimi!
Sevdimse seni
Yaşamalıyım yürekten
Bu sevginin acı hissini!
Sensiz kendime yetmiyorum! Hep bir şeyler değil, çok şey eksik ve bu eksikliklerin tamamlanması imkansız! Acılarımı paylaşan her yüreğe sonsuz saygılar diyorum!
H. Hüseyin Arslan - 20 Haziran 2020
